KILKA WSKAZÓWEK JAK POPRAWIĆ RELACJE Z INNYMI

Nasz świat zbudowany jest na współdziałaniu między sobą. W społeczeństwie znajdziemy outsiderów i typowych samotników. Jednak ludzkość nie istniałaby bez współpracy, jaka jest wyznacznikiem życia w stadzie – przynajmniej nie w tym wymiarze.

Relacje międzyludzkie to złożony i skomplikowany proces, jaki zachodzi pomiędzy osobami w rodzinie, w pracy, w gronie przyjaciół czy chociażby zwykłym spożywczaku. To, jak odbieramy innych i jak sami jesteśmy odbierani często decyduje o naszym postrzeganiu rzeczywistości czy poczuciu własnej wartości.

Człowiek instynktownie dąży do zaskarbienia sobie sympatii innych, może nie wszystkich wokół, ale osób dla nas znaczących. Chcemy być lubiani, odbierani pozytywnie i traktowani z szacunkiem. Pomimo, że przejawiamy takie potrzeby, u niektórych osób nie działa to w dwie strony. Są ludzie, którzy chcą być akceptowani, ale w stosunku do innych niekoniecznie zachowują się ok. Co człowiek, to inny odbiór rzeczywistości, zasoby umiejętności komunikacyjnych czy braki tychże zasobów. Każdy z nas niesie ze sobą INDYWIDUALNY  bagaż doświadczeń i dysponuje różnym poziomem inteligencji społecznej.

Jak poukładać własne relacje z innymi? Oto parę wskazówek dotyczących relacji międzyludzkich:

• Każdy medal ma dwie strony – oznacza to nic innego, jak fakt, że osoba z którą jesteśmy w procesie komunikacji może odbierać tę samą sytuację inaczej niż my. Dlatego czasem między ludźmi dochodzi do konfliktów, bo niedopowiedzenia, przemilczenia, niuanse, i tak zwane „szpileczki” mogą znacząco zaburzyć rozumienie danego komunikatu. By unikać takich sytuacji trzeba pamiętać, że druga osoba to inna jednostka, która niekoniecznie może rozumować jak ja, bo jej bagaż emocjonalnych i społecznych doświadczeń jest inny. Warto nauczyć się „stawiać” w sytuacji innej osoby, jak ona czuje się w danym momencie. Taka umiejętność pomaga nabrać dystansu do sprawy.

• Umiesz określić jasno swoje potrzeby? Super! A czy umiesz słuchać? – nie mam tu na myśli usłyszenia komunikatu drugiej strony, ale słuchania ze zrozumieniem. Jeśli włożymy trochę wysiłku w wysłuchanie, jak daną sytuację widzi druga osoba, jak się w niej czuje,to pozwoli nam na dalszą konstruktywną komunikację i tym samym relację.

• Lubisz kogoś do momentu pierwszego potknięcia.. – o co chodzi? Niektórzy ludzie akceptują i okazują sympatię osobom, które im się nie przeciwstawiają, które są z nimi zgodne we wszystkim. Gdy taka osoba chociaż raz powie weto! – zaczyna być traktowana nieufnie, czasami jawnie wrogo. Zapytaj sam siebie: czy ja nigdy nie popełniłem błędu? Czy nigdy nie zdarzyło mi się mówić o kimś za jego plecami? Czy chciałbym być skreślony? Czy chciałbym być porzucony, a relacja zakończona, bo zrobiłem coś głupiego, nieprzemyślanego? … no właśnie…

• Kłócić się też trzeba umieć – Nie ma w życiu relacji, w której nie doszłoby do najmniejszego chociażby uszczerbku na niej. Wynika to z tego wszystkiego, co opisałam w dzisiejszym poście. Ale! Kłótnia kłótni nierówna. Bo kłócić się można dynamicznie, wręcz talerze fruwają, także spokojniej, stosując „rzeczowy” zimny ton głosu.. (chyba wolę ten pierwszy przykład). Kłótnia u ludzi nazwijmy ich „normalnych” różni się od patologicznej tym, że w całym tym amoku nie tracimy szacunku do drugiej osoby, nie stosujemy chwytów „poniżej pasa” czy nie używamy przemocy. Choć jak wiadomo, w życiu różnie bywa. Jakkolwiek nie skończy się awantura pamiętajmy, by wyciągnąć z niej wnioski, a gdy opanujemy umiejętność rozmawiania o naszych potrzebach i oczekiwaniach wobec innych na bieżąco, ryzyko wystąpienia załamania relacji znacznie się obniży.

O relacjach interpersonalnych można by było pisać wiele literatury, a przykłady prosto z życia mnożą się i powielają tyle razy, ile osób na świecie. Stosując się do tych kilku wskazówek i ćwicząc swoją umiejętność postrzegania więzi z innymi, sprawimy, że jakość naszego życia wzrośnie. Starajcie się skupiać na pozytywach: co mi dana relacja daje, a co ja wnoszę w nią dobrego. Jeśli w relacji z kimś nie potraficie odnaleźć dobrych stron, lepiej ją sobie odpuścić, ale toksyczne więzi i ludzie to już temat na inny wpis.

Samych dobrych ludzi wokół Wam życzę, Ewa.